ارائه روشی جهت طرح اختلاط بتن با مقاومت بالا
(با نگرشی انتقادی بر روش ACI211-4R)
نویسندگان: دکتر داود مستوفی نژاد – مهندس مجید نزهتی
مصالح سازنده بتن و اندرکنش بین این مواد، نقش حساس و تعیین کننده ای در تبیین خواص مکانیکی بتن با مقاومت و عملکرد بالا (High Strength/High Performance Concrete) عهده دار می باشد. لذا شناخت دقیق و صحیح این ارتباط به انتخاب مناسب نوع و مقدار مصالح جهت ساخت بتن با رفتاری مطلوب در مقابل نیروهای وارده منجر شده و در نتیجه ارائه روشی جهت طرح اختلاط بتن با مقاومت بالا را میسر می سازد. در تحقیق حاضر سعی گردیده است که با مطالعات آزمایشگاهی _ تئوریکی، ضمن بحث پیرامون ارتباط مقاومت فشاری بتن و مشخصه های مقاومت فشاری درشت دانه آن، مقادیر مختلف میکروسیلیس جایگزینی (بر حسب درصد وزنی مواد سیمانی)، نسبت های متفاوت آب به مواد سیمانی و سن بتن، توسط مدل های ریاضی _ تجربی، روشی جهت طرح اختلاط بتن با مقاومت بالا ارائه گردد. بدین منظور 45 طرح اختلاط بتن که شامل 5 مقدار مختلف میکروسیلیس جایگزینی (0 ، 5 ، 10 ، 15 و 20 درصد وزنی مواد سیمانی)، 3 نسبت متفاوت آب به مواد سیمانی (4دهم، 3دهم و 24صدم) و 3 نوع درشت دانه (آهکی، کوارتیزیتی و آندوزیتی) بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق با انجام آزمایش بر اساس استانداردهای ASTM روی 540 نمونه استوانه ای بتن به ابعاد 20*10 سانتیمتر و در سه سن 7، 28 و 91 روز حاصل شده است.